Oktober 2016 Lac Baleine
Ken je dat? Je kijkt er maanden naar uit om gezellig met je zoon, broer en vriend een weekje naar Frankrijk te gaan om lekker te vissen. Daar aangekomen op Zaterdag ochtend loop je samen met de beheerder een rondje om de stekken te bekijken en komen we er al snel achter dat het anders is als dat we hoopte. De stekken welke allemaal geschikt zijn voor 1 persoon liggen allemaal zo ver uit elkaar dat we direct weten dat het echt een weekje vissen word zonder enige vorm van gezelligheid om gezamenlijk eten. Maar ja tenslotte komen we dan ook om te vissen hou ik maar in gedachten.
Nadat we de stekken hebben uitgekozen en alles hebben geïnstalleerd gaan we het water op om te kijken of het aanwezige wier aan de kant ook elders in het water zo duidelijk aanwezig is. Als snel blijkt dat dat het geval. Het is zo dicht begroeit dat we echt moeite moesten doen om een schoon plekje te vinden. Ik zeg marker erop en knallen dan maar!De eerste avond breekt al snel aan ik besluit om maar 2 van de 3 hengels voor de 1e nacht te gebruiken om bij daglicht een 3e stek te zoeken. Nu eerst wat eten en dan snel mijn mandje in. De volgende ochtend werd ik wakker gemaakt door een geluid wat me goed beviel. Een aantal piepjes waren hoorbaar waardoor ik naar buiten stormde en mijn hengel wilde pakken. Wat ik toen zag heb ik echt nog nooit gezien op een betaalwater. meerkoeten , je kent ze wel die zwarte krengen die diep duiken om precies dat kleine stukje aas aan je her te pakken. Een paar is leuk en kan best goed zijn voor en op je water, maar misschien wel 100 of zelfs meer gaat me echt te ver. Al met al was dit dus uitdaging 2 op dit water. Iedere keer als je met je voerboot het water opging zag je een vloedgolf van die waterkippen je kant op komen om je dag te verpesten. Op deze manier gaat je Zondag snel voorbij en hoop je dat de volgende dag beter zou beginnen. Jammer joh dat was niet het geval!
Maandagochtend 06:30 precies:
Wakker geschud worden omdat een stel vrachtwagen en graafmachines het nodig vinden om nog geen 6 meter achter je bivy heen en weer te racen en te gaan graven. Ik kan je vertellen dat dit een kabaal maakt wat echt niet normaal is. Het positieve is wel dat een werkdag van deze werklui er veelal anders uitziet als in Nederland. Ze starten om 06:30 in de ochtend en stoppen al om 19:00 in de avond! 5 dagen in de week !!! Pfffff gaat onze rust.
Nadat we ons ongenoegen meerdere malen hadden geuit bij de beheerder besloten we te gaan verkassen om toch nog een kansje te maken op iets meer stilte en een visje. Het nadeel hiervan was wel dat de weer de stekken naast elkaar namen alleen lagen deze zo ver uit elkaar dat we met elkaar afspraken : laten we soms gewoon eens bellen om toch nog iemand te spreken de komende dagen. Mijn zoon zat de stek naast me ik denk 125 meter verderop. Een oplettende visser welke ook uit Nederland kwam ons halen en vertelde me dat mijn zoon een vis op de kant had. Geweldige mooie spiegel van bijna 17 kg was het resultaat.
Nadat we meer informatie kregen van de Engelse beheerder over het water zakte de moed om vis te vangen steeds verder weg.
De eigenaar van dit water had 7 maanden geleden nog een watertje gekocht welke vlakbij was en hebben besloten om 350 karpers uit dit water te halen en over te zetten in het nieuwe water om deze ook direct te kunnen verhuren met een mooi visbestand.
Diep in ons hart wilde we eigenlijk inpakken en wegwezen! Maar dan? Zoeken naar een ander water waar wellicht geen plek vrij is voor 4 man of naar huis. Besluit was we blijven zitten in de hoop er iets van te maken.
De avond valt en het word al snel donker.
Een hard piepend geluid was van verre te horen! Mijn telefoon gaat en wat bleek een volle run op een van de hengels van mijn broer. Buiten adem aangekomen op zijn stek. Wat overigens niet komt door mijn conditie maar puur door de grote afstand zie ik mijn broer met de hengel in zijn hand en een kapmes in de andere hand al mopperend iets zeggen van wat in godsnaam is dit. Een groot zwart beest met de haak in zijn poot gorgelend en brommend kijkt deze je gewoon recht aan met de arrogantie als Yolante: mij kun je niets maken! Een beverrat! Wat blijkt , ook hiervan zitten er meer dan genoeg. Hele gezinnen vallen je lastig door alles omver te lopen en je haakaas te pakken.
Ik kan je zeggen jammer maar de week is bijna voorbij. Morgen gaan we weer terug. Alles vast een beetje opruimen zodat we snel richting huis kunnen. Nadat we dachten alles gehad te hebben kwamen we erachter dat het vuil in de vuilniszakken mee naar huis moest. Er is geen mogelijkheid tot het deponeren van je vuil op het terrein. Jammer zeker gezien het niet echt lekker ruikt op je achterbank.
Geloof me of niet dit is echt een kleine greep van onze helaas negatieve ervaring op Lac Baleine. Een ding staat vast, hier komen we nooit meer.